پیچ خوردگی مچ پا یک آسیب شایع است که زمانی رخ می دهد که رباط های اطراف مفصل مچ پا کشیده یا پاره می شوند، معمولاً در نتیجه یک حرکت چرخشی یا چرخشی ناگهانی پا و اغلب در اثر فعالیت هایی مانند ورزش، دویدن یا راه رفتن روی سطوح ناهموار ایجاد می شود.
پیچ خوردگی مچ پا بسته به میزان آسیب رباط می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد.
علائم پیچ خوردگی مچ پا
درد: معمولاً در زمان آسیب، درد فوری وجود دارد، که ممکن است در رباط آسیب دیده موضعی باشد یا به صورت منتشر در اطراف مفصل مچ پا احساس شود.
تورم: تورم در اطراف مچ پا یکی از علائم رایج پیچ خوردگی است و ممکن است به سرعت پس از آسیب رخ دهد. تورم ناشی از تجمع مایع در پاسخ به آسیب بافتی است.
کبودی: کبودی یا تغییر رنگ در اطراف ناحیه مچ پا ممکن است به دلیل خونریزی از رگ های خونی آسیب دیده ایجاد شود.
بی‌ثباتی: پیچ‌خوردگی مچ پا می‌تواند منجر به احساس بی‌ثباتی یا احساس اینکه مچ پا در حین فعالیت‌های تحمل وزن «جای خود را می‌دهد» شود.
محدوده حرکتی محدود: بسته به شدت پیچ خوردگی، ممکن است حرکت محدودی در مفصل مچ پا به دلیل درد، تورم یا آسیب بافتی وجود داشته باشد.
روشهای درمان
درمان پیچ خوردگی مچ پا معمولاً شامل موارد زیر است:
استراحت، یخ، فشرده سازی، ارتفاع (RICE): روش RICE اغلب در مراحل اولیه پیچ خوردگی مچ پا توصیه می شود. این شامل استراحت دادن به مچ پا آسیب دیده، گذاشتن یخ برای کاهش تورم و درد، فشرده کردن مچ پا با بانداژ الاستیک، و بالا بردن پا برای کاهش تورم است.
داروهای ضد درد: داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی بدون نسخه (NSAIDs)، مانند ایبوپروفن، می توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند. با این حال، مهم است که دوز توصیه شده را دنبال کنید و در صورت لزوم با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.
بی‌حرکتی: بسته به شدت آسیب، پزشک ممکن است بی‌حرکتی مچ پا را با استفاده از بریس، آتل یا گچ گرفتن برای ایجاد ثبات و محافظت از رباط‌های آسیب دیده توصیه کند. همچنین ممکن است از عصا برای کمک به راه رفتن و جلوگیری از فشار بیشتر روی مچ پا استفاده شود.
فیزیوتراپی: هنگامی که درد و تورم اولیه فروکش کرد، فیزیوتراپیست می تواند به تمرینات توانبخشی و تقویتی کمک کند. آنها برنامه ای برای بازیابی تدریجی دامنه حرکتی، تقویت عضلات اطراف مفصل مچ پا و بهبود تعادل و ثبات طراحی خواهند کرد.
توانبخشی عملکردی: با بهبودی مچ پا، تمرینات عملکردی مانند تمرین تعادل، تمرینات حس عمقی و فعالیت‌های ورزشی خاص ممکن است برای اطمینان از بازگشت ایمن به فعالیت‌های روزانه یا ورزش ترکیب شوند.
درمان پیچ خوردگی مچ پا با لیزر درمانی
لیزر درمانی یک روش درمانی است که از انرژی نور متمرکز برای تحریک بهبود بافت و کاهش درد و التهاب استفاده می کند. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد لیزر درمانی ممکن است در درمان بیماری های اسکلتی- عضلانی مختلف، از جمله این آسیب مفید باشد.
مدیریت درد: لیزر درمانی اثرات ضد درد (تسکین دهنده) دارد. این می تواند با هدف قرار دادن انتهای عصبی و کاهش سیگنال های درد به کاهش درد مرتبط با پیچ خوردگی مچ پا کمک کند. این می تواند تسکین موقتی ایجاد کند و امکان مشارکت بهتر در سایر جنبه های توانبخشی را فراهم کند.
کاهش التهاب: لیزر درمانی دارای خواص ضد التهابی است و به طور بالقوه به کاهش تورم و التهاب اطراف مچ پا آسیب دیده کمک می کند. با تعدیل پاسخ التهابی، لیزر درمانی ممکن است روند بهبودی را تسهیل کند.
تسریع بهبودی: تصور می‌شود که لیزر درمانی با افزایش فعالیت سلولی و بهبود گردش خون، ترمیم و بازسازی بافت را تقویت می‌کند. ممکن است تولید کلاژن را تحریک کند، پروتئینی که برای استحکام و یکپارچگی رباط‌ها و تاندون‌ها مهم است. این به طور بالقوه می تواند باعث بهبود رباط های آسیب دیده در مچ پا شود.
درمان کمکی: لیزر درمانی اغلب به عنوان یک درمان کمکی در کنار سایر اقدامات محافظه کارانه برای پیچ خوردگی مچ پا، مانند استراحت، یخ، فشرده سازی، بالا بردن (RICE)، بی حرکتی و تمرینات فیزیوتراپی استفاده می شود. این معمولا به عنوان یک درمان مستقل استفاده نمی شود، بلکه به عنوان بخشی از یک رویکرد جامع استفاده می شود.
متخصصان ما در مرکز فیزیوتراپی آوای زندگی در اصفهان (فیزیوتراپی طرف قرارداد با بیمه دی ، بیمه آتیه سازان و بیمه صنعت نفت) خدمات تخصصی فیزیوتراپی و لیزر درمانی برای پیچ خوردگی مچ پا را ارائه می دهند.
بیشتر بخوانید:
