تنیس البو یا همان سندرم آرنج تنیس بازان که به عنوان اپی کندیلیت جانبی نیز شناخته می شود، وضعیتی است که مفصل آرنج را تحت تاثیر قرار می دهد. علت آن استفاده مکرر از عضلات ساعد است که به قسمت خارجی آرنج متصل می شوند. این عارضه معمولاً با بازی تنیس مرتبط است، اما می تواند ناشی از فعالیت های دیگری باشد که شامل حرکات مکرر ساعد مانند باغبانی، تایپ کردن، یا نقاشی است.
علائم تنیس البو شامل درد و حساسیت در قسمت بیرونی آرنج، ضعف در ساعد و مشکل در گرفتن اشیا است. درد همچنین ممکن است به سمت پایین ساعد و به مچ دست منتشر شود. سندرم آرنج تنیس بازان معمولاً از طریق معاینه فیزیکی و گاهی اوقات آزمایش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا ام آر آی تشخیص داده می شود.
درمان تنیس البو معمولاً شامل استراحت دادن به بازوی آسیب دیده، اجتناب از فعالیتی است که باعث این بیماری شده است و استفاده از یخ برای کاهش التهاب.
تمرینات فیزیوتراپی همچنین می تواند به تقویت عضلات ساعد و بهبود انعطاف پذیری کمک کند. در برخی موارد، دارو یا تزریق کورتیکواستروئید ممکن است برای کاهش درد و التهاب توصیه شود.
اگر علائم سندرم آرنج تنیس بازان را تجربه می کنید، مهم است که برای تشخیص دقیق و درمان مناسب به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
علائم تنیس البو
شایع ترین علامت سندرم آرنج تنیس بازان که به عنوان اپی کندیلیت جانبی نیز شناخته می شود، درد و حساسیت در قسمت بیرونی آرنج است. این درد ممکن است به سمت پایین ساعد و داخل مچ منتشر شود. سایر علائم سندرم آرنج تنیس بازان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
ضعف در ساعد: ممکن است در ساعد خود دچار ضعف شوید و در دست گرفتن اشیا یا انجام کارهایی که نیاز به مهارت های حرکتی ظریف دارند دشوار باشد.
سفتی: ممکن است در مفصل آرنج احساس سفتی کنید که می تواند حرکت آزادانه بازو را دشوار کند.
حساسیت: ناحیه اطراف قسمت خارجی آرنج ممکن است در لمس حساس باشد.
تورم: ممکن است در اطراف مفصل آرنج تورم وجود داشته باشد.
درد هنگام بلند کردن: ممکن است هنگام بلند کردن اجسام یا انجام سایر فعالیت های فیزیکی که ماهیچه های ساعد را درگیر می کند احساس درد کنید.
اگر هر یک از این علائم را تجربه می کنید، مهم است که برای تشخیص دقیق و درمان مناسب به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. سندرم آرنج تنیس بازان می تواند یک بیماری مزمن باشد اگر درمان نشود، بنابراین مداخله زودهنگام برای بهبود موفقیت آمیز مهم است.
دلایل سندرم آرنج تنیس بازان
تنیس البو که به عنوان اپی کندیلیت جانبی نیز شناخته می شود، در اثر استفاده بیش از حد یا کشیدگی مکرر عضلات ساعد که به قسمت خارجی آرنج متصل می شوند، ایجاد می شود. استفاده مکرر از این عضلات می تواند باعث پارگی های کوچک در تاندون هایی شود که آنها را به استخوان متصل می کند. این می تواند منجر به التهاب و درد در مفصل آرنج شود.
برخی از علل شایع سندرم آرنج تنیس بازان عبارتند از:
حرکات تکراری: فعالیت هایی که شامل حرکات تکراری عضلات ساعد می شود، مانند بازی تنیس، نقاشی، یا تایپ کردن، می تواند خطر ابتلا به سندرم آرنج تنیس بازان را افزایش دهد.
تکنیک نادرست: استفاده از تکنیک نادرست هنگام انجام فعالیت های بدنی که عضلات ساعد را درگیر می کند، می تواند فشار مضاعفی بر تاندون ها وارد کند و خطر آسیب را افزایش دهد.
سن: سندرم آرنج تنیس بازان در افراد بالای 30 سال شایع تر است.
خطرات شغلی: مشاغل خاصی که نیاز به استفاده مکرر از عضلات ساعد دارند، مانند لوله کشی یا نجاری، ممکن است خطر ابتلا به تنیس البو را افزایش دهند.
ژنتیک: ممکن است یک استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم آرنج تنیس بازان وجود داشته باشد.
درمان تنیس البو
درمان سندرم آرنج تنیس بازان معمولاً شامل ترکیبی از اقدامات غیر جراحی است. هدف از درمان تسکین درد، کاهش التهاب و بهبودی است. در اینجا چند درمان رایج برای سندرم آرنج تنیس بازان آورده شده است:
استراحت و اصلاح فعالیت: استراحت دادن به بازوی آسیب دیده و پرهیز از فعالیت هایی که باعث درد و تشدید وضعیت می شود می تواند به بهبودی کمک کند.
یخ درمانی: قرار دادن یخ در ناحیه آسیب دیده می تواند به کاهش درد و التهاب کمک کند.
فیزیوتراپی: تمرینات تقویتی و کششی می تواند به بهبود انعطاف پذیری و قدرت عضلات ساعد کمک کند که می تواند خطر آسیب دیدگی مجدد را کاهش دهد.
داروها: مسکن‌های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن ممکن است برای کنترل درد و التهاب توصیه شوند.
تزریق کورتیکواستروئید: تزریق کورتیکواستروئیدها در ناحیه آسیب دیده می تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند.
بریسینگ: استفاده از بریس یا آتل بر روی بازوی آسیب دیده می تواند به ایجاد حمایت و کاهش فشار روی تاندون ها کمک کند.
در برخی موارد، جراحی ممکن است برای درمان موارد شدید سندرم آرنج تنیس بازان که به درمان غیر جراحی پاسخ نمی‌دهند، ضروری باشد.
فیزیوتراپی تنیس البو
فیزیوتراپی بخش مهمی از درمان سندرم آرنج تنیس بازان است، یک فیزیوتراپیست می تواند به ایجاد یک برنامه درمانی شخصی برای بهبود انعطاف پذیری و قدرت عضلات ساعد کمک کند، که می تواند درد را کاهش دهد و بهبودی را بهبود بخشد. در اینجا چند درمان رایج فیزیوتراپی برای سندرم آرنج تنیس بازان آورده شده است:
تمرینات دامنه حرکتی: این تمرینات شامل حرکت دادن بازوی آسیب دیده از طریق دامنه کامل حرکت برای کمک به بهبود انعطاف پذیری و کاهش سفتی است.
تمرینات تقویتی: تمرینات تقویتی می تواند به بهبود قدرت عضلات ساعد کمک کند و خطر آسیب دیدگی مجدد را کاهش دهد. نمونه‌هایی از تمرین‌ها عبارتند از فر کردن مچ دست، تمرینات قدرتی گرفتن و چرخش ساعد.
ماساژ درمانی: ماساژ درمانی می تواند به بهبود جریان خون در ناحیه آسیب دیده، کاهش تنش عضلانی و بهبودی کمک کند.
اولتراسوند درمانی: اولتراسوند درمانی شامل استفاده از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ارتقاء التیام و کاهش التهاب است.
سایر راهکارهای فیزیوتراپی
تحریک الکتریکی: تحریک الکتریکی شامل استفاده از یک جریان الکتریکی کوچک برای تحریک عضلات آسیب دیده و کاهش درد است.
درمان دستی: تکنیک های درمان دستی، مانند تحرک مفصل و تحرک بافت نرم، می تواند به بهبود تحرک مفاصل و کاهش تنش عضلانی کمک کند.
شاک ویو درمانی برون بدنی (ESWT): ESWT شامل استفاده از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تحریک بهبودی در ناحیه آسیب دیده.
آموزش و برنامه تمرینی در منزل: یک فیزیوتراپیست می تواند آموزش هایی را در مورد نحوه اصلاح فعالیت ها برای جلوگیری از آسیب بیشتر و ایجاد یک برنامه ورزشی شخصی در خانه برای کمک به بهبودی و کاهش درد ارائه دهد.
درمان تنیس البو با لیزرتراپی
لیزر درمانی ، یک گزینه درمانی است که ممکن است برای سندرم آرنج تنیس بازان استفاده شود. لیزر تراپی از نور کم شدت برای تحریک التیام و کاهش التهاب در ناحیه آسیب دیده استفاده می کند. این یک روش غیر تهاجمی و بدون درد است که شامل قرار دادن دستگاه لیزر بر روی ناحیه آسیب دیده است. در اینجا برخی از مزایای بالقوه استفاده از لیزر درمانی برای سندرم آرنج تنیس بازان وجود دارد:
کاهش درد: لیزرتراپی می تواند با تحریک ترشح مواد شیمیایی تسکین دهنده درد طبیعی در بدن به کاهش درد کمک کند.
کاهش التهاب: لیزر درمانی می تواند با افزایش جریان خون در ناحیه آسیب دیده و تحریک روند بهبود طبیعی بدن به کاهش التهاب کمک کند.
تسریع بهبودی: لیزر درمانی می تواند با افزایش رشد بافت جدید و افزایش تولید کلاژن به بهبود بهبود کمک کند.
غیر تهاجمی: لیزر درمانی یک گزینه درمانی غیرتهاجمی است که نیازی به برش یا دارو ندارد.
مقالات مرتبط :
کلمات مرتبط :
فیزیوتراپی طرف قرارداد آتیه سازان حافظ – فیزیوتراپی طرف قرارداد با بیمه دی – فیزیوتراپی طرف قرارداد بنیاد شهید – فیزیوتراپی طرف قراداد بازنشستگان صنعت نفت
